عنصر تحقیق و پژوهش در همه جا به صورت یک اصل در مجموعه کارها باید مورد توجه قرار گیرد(مقام معظم رهبری ) / اگر ژرف یابی و پژوهش نباشد، نتیجه اش یک جا ایستادن، درجازدن و با دنیای پیرامون خود بیگانه تر شدن است.(مقام معظم رهبری ) / بدون ژرف یابی در هیچ مقوله ای نمی توان به هدفهای والا دست یافت.(مقام معظم رهبری ) / کارهای پژوهشی حوزه باید بتواند منظومه کاملی را به وجود بیاورد تا همه نیازهایی را که حوزه متصدی آن است، و بدان اهتمام دارد پوشش دهد.(مقام معظم رهبری )
.:: ::.

نام اثر                                صفات پیامبران از منظر قرآن و عهدین با تأکید بر علم و عصمت
قالب اثر                               پایان‌نامه تألیف
گروه علمی                                علوم قرآن و حدیث
رتبه                               شایسته تحسین
نمره ارزیابی اجمالی                                85
نمره ارزیابی تفصیلی محتوایی1                        80
نمره ارزیابی تفصیلی محتوایی2                        68
داوری                                59
میانگین دو ارزیابی تفصیلی محتوایی                    74
نمره ارزیابی تفصیلی صوری1                       92
نمره ارزیابی تفصیلی صوری2                     86.5
میانگین دو ارزیابی تفصیلی صوری                    89.25
امتیاز ویژه                      -
امتیاز نهایی                        81.75

چکیده:
نوشتار حاضر به بررسی تطبیقی دیدگاه قرآن و عهدین درباره‌ اوصاف پیامبران مى‌پردازد. قرآن و عهدین، صفات گوناگون و پسندیده‌ای را به پیامبران الهی نسبت می‌دهند كه سرآمد آن‌ها، دو ویژگی مهمِ علم و عصمت آنان است. بر این اساس، نگارنده پس از جست‌وجو در متون این دو كتاب و استخراج مطالب مرتبط، به این پرسش‌ها: «چیستی اشتراكات و امتیازات قرآن و عهدین در بیان علم انبیای الهی» و «چیستی اشتراكات و امتیازات قرآن و عهدین در بیان عصمت انبیای الهی»، در قالب تحقیقی بنیادی و با شیوه نقلی و وحیانی، پاسخ داده است. قرآن و عهدین، آموزه‌های مشتركی درباره دانش‌های گوناگون انبیای الهی دارند؛ مانند درخواست دانش حضرت موسی(ع) از خضر، علم غیب حضرت نوح، یعقوب و عیسی(علیهم‌السلام)؛ دانش تعبیر خواب حضرت یوسف(ع) یا علم اقتصاد حضرت شعیب، یوسف و سلیمان(علیهم‌السلام). قرآن كریم، در بیان علم انبیای الهی، جامعیت دارد و افزون بر بیان دقیق همه جوانب و زوایای مهم آن، پیام‌ها و پندهای تربیتی و اخلاقی سودمندی نیز به مخاطبان القا می‌كند و عنایت ویژه‌ای نیز به جایگاه و مقام والای رسولان الهی دارد؛ اما گزاره‌های كتاب مقدس درباره علم پیامبران، تنها گزارش کلی از رویدادهای تاریخی است كه جنبه‌های آموزنده درخوری ندارد. افزون بر آن‌كه به انبیای الهی، نسبت‌هایی می‌دهد كه در شأن و جایگاه آنان نیست. تمایز این دو کتاب مقدس در صفاتی چون عصمت، دریافت انبیاء و مسائلی از این دست، قابل تأمّل و بررسی است.